Dzisiaj pragniemy przybliżyć bogatą kulturę Portugalii . W świat  interesujących tradycji, symboli, zwyczajów, muzyki i architektury wprowadzą Was  Ewa Siewieja i Justna Patysiak z kl. 3e oraz Igor Dulnik z kl. 3d, którzy przygotowali prezentację w języku angielskim (znajdziecie ją w galerii) i wyszukali linki do muzyki.

Natomiast ciekawostki z literatury opracowały:  Katarzyna Kuciak z kl. 2a i  Oliwia Pomykała z kl. 1f.

Muzyka - Kizomba

https://www.youtube.com/watch?time_continue=52&v=vMgp904a3nc&feature=emb_logo

Hit Psirico - Lepo Lepo

 

https://www.youtube.com/watch?v=AHVS5DW434g&feature=emb_logo

https://www.youtube.com/watch?time_continue=1&v=xr1G4EKJpAw&feature=emb_logo

https://www.youtube.com/watch?v=WMT5XzXFhUs&feature=share&fbclid=IwAR2KVdVEAiJw9I90zF72AgkdIVJV7m639M-00MyjQC9v3woTXWF3WW6uB48

https://www.youtube.com/watch?v=hcm55lU9knw&fbclid=IwAR0Y4Vt8FSI52VfjocW60yMXt3_LoJMTH4sHb3z2BOqpni7UF71oiZZ_NVw

https://www.youtube.com/watch?v=oaaNNApdNx0&fbclid=IwAR2KuNkJrs_RpGtT1dL8xJJG8t26OAzRcqlNxlDCYrYGROhoEqMOq3pQkXc

https://www.youtube.com/watch?v=MkSQ6_XhvjQ&fbclid=IwAR3f0hH5xRj_5QLM0-L3qYgXiBIp1CN0vkhlKOcG0pV6_t3ZSVcH-BCzdDQ

 

Symbole Portugalii

GALO DE BARCELOS (KOGUT Z BARCELOS)

Galo de Barcelos jest symbolem narodowym Portugalii, który reprezentuje uczciwość, zaufanie i honor. Ponadto uważa się, że przynosi szczęście.

Według legendy, dawno temu miała miejsce kradzież dużej ilości srebra w niewielkiej miejscowości Barcelos (na wschód od Bragi, w północnej części Portugalii), i nie znaleziono sprawcy czynu. Pewnego dnia zjawił się w okolicy podejrzany nieznajomy i został oskarżony o kradzież srebra. Pomimo, że zaklinał niewinność, został skazany na śmierć. Krótko przed egzekucją poprosił, aby nieżywy kogut zapiał trzy razy na znak jego niewinności. W obecności sędziego, kogut zapiał trzy razy i nieznajomy został uniewinniony.

Kogucika z Barcelos można znaleźć we wszystkich sklepach z pamiątkami (i nie tylko), w formie ceramicznej, a także haftowanego na ręcznikach, fartuchach oraz w wielu innych postaciach. Ze względu na swoje żywe kolory, trudno go przegapić.

 

 

FADO – portugalska tradycyjna  muzyka

 

Słowo fado oznacza los, przeznaczenie.  Pełne tęsknoty, smutku i przygnębienia słowa poruszają serca ludzi na całym świecie. Kompozycje są doskonałym połączeniem wyrafinowanego stylu (choćby ze względu na wyszukane rymy) i prostoty. Ich słowa często dotykają bardzo przyziemnych tematów, którym artyści nadają poetyckiego, niecodziennego wymiaru.

Fado wykonuje się jedynie w języku portugalskim, co sprawia, że pieśni nabierają wyjątkowego charakteru, pełnego afrykańskich, południowoamerykańskich, a nawet azjatyckich wpływów.

Obecnie istnieją dwa podstawowe rodzaje muzyki fado: fado lizbońskie, wykonywane zarówno przez kobiety, jak i przez mężczyzn oraz fado z Coimbry, które może być dziełem jedynie mężczyzn.

KIZOMBA

 

Jeżeli chodzi o imprezy, to zdecydowanie króluje to muzyka komercyjna, brazylijska oraz kizomba. Jest to rodzaj muzyki wywodzący się z Angoli i w Portugalii jest on prawdziwym hitem.

TUNA – studenckie tradycje muzyczne

Tuna (nie mylić z tuńczykiem!) to muzyczna grupa studentów uniwersyteckich w tradycyjnych strojach, którzy grają na tradycyjnych instrumentach i śpiewają serenady. Tradycja ta pochodzi z Hiszpanii i Portugalii od średniowiecznych trubadurów. W tamtym czasie był to sposób, aby zarobić pieniądze na podróże lub jedzenie. Obecnie studenci nie należą do „tuna” dla pieniędzy, ale chcąc utrzymać tą ciekawą tradycję przy życiu, jak również dla zabawy, podróży i możliwości poznania studentów z innych uczelni.

Grupy Tuna można łatwo rozpoznać po specyficznym stroju składającym się  z czarnego garnituru oraz długiej czarnej peleryny owiniętej wokół całego ciała. Grupy Tuna są popularne zarówno w Portugalii jak i Hiszpanii, ale znacznie częściej można je zobaczyć na ulicach miast Portugalii.

 

PORTUGALSKA FIESTA

Portugalczycy to naród, który bardzo lubi świętować.

Jednym z najweselszych i zarazem ważniejszych świąt portugalskich jest fiesta na cześć świętego Jana . Święty Jan jest opiekunem miasta Porto, dlatego też jego uroczystość jest tu obchodzona wyjątkowo hucznie. Przygotowania do niej rozpoczynają się już na kilka dni przed 24 czerwca – ulice, ogrody i domy ozdabia się kwiatami. Gdy nadchodzi to wyczekiwane święto, mieszkańcy Porto przez cały dzień tańczą i bawią się na ulicach.

Do miejscowego ciekawego zwyczaju należy uderzanie się nawzajem przez dorosłych i dzieci plastikowymi młoteczkami po głowach – według tradycji ma to przynieść szczęście. Wraz z nadejściem wieczoru, zabawa z ulic miasta przenosi się na plażę i przy zapalonych ogniskach trwa całą noc. Punktem kulminacyjnym są niezwykle widowiskowe pokazy sztucznych ogni oraz wypuszczanie w niebo setek kolorowych papierowych balonów.

CORRIDA – walki byków

Częścią kultury portugalskiej są również walki byków. Portugalczycy mają jednak swoją specyficzną odmianę corridy, zwaną tourade, różniącą się nieco od corridy hiszpańskiej. Przede wszystkim nie jest to walka krwawa. Większą jej część zajmują popisy sztuki jeździeckiej toreadora, zaś jego starcie z bykiem  Inês de Castro nie kończy się zabiciem zwierzęcia. Jeździec musi je tylko na kilka chwil unieruchomić.

 AZULEJOS- słynne płytki

Płytki ceramiczne azulejo to jeden z symboli słonecznej Portugalii. Wykonywane są z cienkiego, kolorowego materiału, bardzo często w  kolorze biało-niebieskim. Motyw płytek azulejo jest bardzo charakterystyczny i znany na całym świecie – nawiązuje do historii, mitologii lub religii. Zdobią je także geometryczne wzory oraz roślinność.

Płytek azulejo używano jako elementów mozaik składających się z wielu, czasem ponad kilku tysięcy elementów, pokrywających całe ściany, oraz jako oddzielnych kompozycji dekoracyjnych.

.

LITERATURA

Tragiczna miłość

W portugalskiej muzyce, literaturze, poezji oraz tamtejszych ludowych opowieściach bardzo często pojawia się motyw nieszczęśliwej miłości Inês de Castro oraz przyszłego króla Portugalii, Piotra I Sprawiedliwego. XIV – wieczna historia tych dwojga ludzi jest bardzo ciekawa, choć jednocześnie smutna i tragiczna.

Ciekawostką jest fakt, że i w naszej poezji zagościła postać Inês. O niej bowiem pisała Kazimiera Zawistowska w wierszu pt. „Inez De Castro”:

Pisarze

Antonio Lobo Antunes

Urodzony 1 września 1942 w Lizbonie pisarz, z wykształcenia lekarz psychiatra. Laureat wielu nagród, m.in. Związku Pisarzy Portugalskich i prestiżowej Asturia's Prize for European Literature, a także Jeruzalem Prize roku 2005. Jest autorem wielu powieści, w tym wydanych w języku polskim Karawele wracają oraz Podręcznik dla inkwizytorów.

Gonçalo M. Tavares

Tavares urodził się w 1970 w Angoli. Napisał szereg powieści, wierszy i sztuk teatralnych. W Polsce ukazały się jego książki pod tytułem Panowie z dzielnicy oraz Jerusalém. Za swoją twórczość Travares był już wielokrotnie nagradzany zarówno w kraju, jak i za granicą. Otrzymał m.in. nagrodę Prémio José Saramago za powieść Jerusalém.

 

Fernando António Nogueira Pessoa

Fernando António Nogueira Pessoa (ur. 13 czerwca 1888 w Lizbonie, zm. 30 listopada 1935) – portugalski poeta, pisarz, tłumacz, filozof. Uważany za jedną z najbardziej znaczących osobowości literackich XX wieku i jednego z największych poetów języka portugalskiego.

 

Jose Saramago - laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1998.

Połączył w swoich dziełach mity, historie swojego kraju oraz surrealistyczne wyobrażenia.